Boquete & Bocas del Toro
Blijf op de hoogte en volg Danique en Marleen
29 Maart 2015 | Panama, Bocas del Toro
Verhaaltje tres
Na de geweldige dag in Santa Catalina werden we na een iets te korte nacht (bestaande uit 4 uur) iets te brak wakker. We hadden een shuttle geregeld die ons naar Boquete zou brengen. Bij het reserveren werd ons een grote, comfortabele bus beloofd met zelfs wifi aan boord! In werkelijkheid was het een busje waarbij je met je knieën echt in je nek moest zitten. Dus we hebben tijdens de 6 uur durende busrit goed onze yoga oefeningen kunnen doen.
Het was wel 'vreemd' om in Boquete te zijn, het plaatsje waar Kris en Lisanne bijna een jaar geleden vermist raakten. Je denkt er toch over na hoe dat die meiden daar hebben doorgebracht en hoe bepaalde keuzes bepaalde gevolgen kunnen hebben. Heftig hoor! Wel een kleine kanttekening voor het journaal: je spreekt het niet uit als Boquet maar echt als BoquetE..
Boquete staat bekend om de mooie omgeving en de vele wandelroutes die er zijn. De eerste dag zijn we met een tour meegegaan in een jeep, waarbij de tourguide ons naar de mooiste plekjes mee nam die met de auto te bereiken zijn. De tweede dag zijn we niet met een tour maar op eigen gelegenheid naar the hidden waterfalls gegaan. Een leuke wandeling door de bossen, met duidelijke wandelpaden en bewegwijzering, zodat we langs de watervallen konden lopen. Waar een tour $30 per persoon kost, waren we nu $11 per persoon kwijt. Dat is best een verschilletje en al helemaal sinds we onszelf een daily budget hebben opgelegd aangezien het super makkelijk is om kei veel geld uit te geven! Verder hebben we in Boquete vooral heel erg gechilled! 's Morgens begonnen we altijd met het bakken van onze pancakes, overdag hebben we in central park in de zon (Marleen) en schaduw (Danique) gelegen, lekker op het terras gezeten, biertjes gedronken in de tuin van ons hostel en in de avond hebben we ultiem relaxed een filmpje gekeken (22 jumpstreet: een film waarin wijzelf de hoofdrollen spelen!).
Na 3 nachten in Boquete zijn we met openbaar vervoer door gereisd naar Bocas del Toro, een plaats aan de Caribische kust. In de bus zat een vrouwtje van een jaar of 80, een lengte van 1.50 meter en een enorm grote (enkel Spaanse) woordenschat, die het enorm leuk vond om nonstop tegen ons aan te praten. Schijnbaar was het lachwekkend want de rest van de mensen in de bus hadden erg veel lol. Gelukkig kwam er een man tussen het vrouwtje en ons in zitten, die vervolgens nog minimaal een uur naar de waterval aan woorden heeft moeten luisteren. Overigens, zijn respons bestond uit eens in het kwartier zijn hoofd schudden en verder doelloos voor zich uit staren. Wat we trouwens ook een keer hebben meegemaakt is dat er een meisje van een jaar of 2 zo erg onder de indruk was van ons "gringa's", dat haar vader haar open gevallen mond steeds weer dicht moest doen. Super schattig.
Het was super makkelijk om met het openbaar vervoer in Bocas del Toro te komen. De aansluitingen waren perfect gestroomlijnd (oprecht, hier kunnen de NS en ProRail nog iets van leren). Bocas is de meest toeristische plaats waar we tot nu toe zijn geweest. Heel veel backpackers, toeristen informatie punten, barretjes en restaurantjes. Maar dat heeft ook een reden! We zijn de eerste dag naar Red Frog beach gegaan, een prachtig strand op een nabij gelegen eiland. Eerder hadden we van andere backpackers gehoord dat er helemaal geen rode kikkers waren, dus toen een losgeslagen hippie ons vertelde dat de rode kikkers bij de lounge waren, dachten we dat ze paddo's had gebruikt. Achteraf bleken er wel rode kikkers aanwezig te zijn... Voortaan toch maar naar losgeslagen hippies luisteren! Maar we hebben ons goed vermaakt op ons ligbedje onder een rieten hutje, met een stralende zon en enorme golven op zee. Danique maakte Marleen eerst belachelijk met haar meegebrachte puzzelboekjes ("dat is alleen voor sufkutten") maar al snel zat ze zelf een sudoku te maken. Detail: het was een niveau 2 puzzel en ze kwam niet verder dan 3 cijfers invullen en niet omdat ze het niet meer leuk vond maar omdat ze niet verder kwam met de puzzel. Ach, eerlijk is eerlijk: onze hersenen zijn ook tijdelijk op non-actief gesteld want nadenken is hier echt niet nodig (de Panamanezen helpen je echt met álles).
Ook hier wil Danique even iets vertellen. Want Marleentje weet t weer zo te vertellen dat ik niet helemaal goed uit de verf kom. Maar over niet zo'n slimme dingen gesproken. Marleen heeft t gepresteerd om t domste wat ik ooit gehoord heb te vertellen. 2 dagen geleden zitten we op n bankje te genieten van het uitzicht en een lekkere muesli reep waarop mw de stilte onderbreekt met de opmerking. Ik wou dat ik n downie was. Want dan kon ik Johnny de mol ontmoeten en zou hij heel lief tegen mij zijn. Even serieus dat geloof je toch niet?! Daarnaast was t echt een belachelijk moeilijke puzzel..just saying..
De tweede dag zijn we met een tour meegegaan om naar het andere bekende strand te gaan hier, genaamd Starfish beach. Dit strand doet haar naam eer aan want er waren tijdens het snorkelen heeeel veel zeesterren te zien! Op de boot er naar toe zagen we om ons heen weer allemaal dolfijnen en dit keer hebben ze ook kunstjes voor ons gedaan, yeah! Ook mochten we deepboarden. Deepwhat?! Ja, deepboarden. Met een soort surfboard hang je aan een boot en dan kun je steeds onder water duiken. Super leuk! Kunnen we van onze bucketlist afstrepen (nadat we het snel aan onze bucketlist hadden toegevoegd). Voor de mensen die zich er geen voorstelling van kunnen maken: het staat op film! Mede mogelijk gemaakt door het Radboud aangezien de onderwatercamera leeg bleek te zijn. Maar de stonecharger uit het kerstpakket is nu al het beste kerstcadeau ooit! Verder heerst er op Starfish beach een heerlijke Caribische sfeer waaraan we best zouden kunnen wennen. Palmbomen met hangmatten, een mooi strand, blauw water en lekkere raggae muziek op de achtergrond.. Do we need to say more?! Best leuk om op zo'n moment berichtjes na te lezen waarin wordt beschreven dat het in Nederland treurig, regenachtig weer is, dat mensen op weg naar werk aan het stoeien zijn met hun paraplu enzovoort...
Maar om jullie tegemoet te komen... Het leven van een backpacker is echt niet altijd makkelijk hoor! We staan dagelijks voor enorme dilemma's. Gaan we links af of rechts af? Kopen we een 1.5 liter fles water of een fles van 5 liter? Wat zullen we waar gaan eten? Zijn de mensen die we leren kennen wel of niet aardig? Moet je springen voor een golf of is het niet nodig? Daarnaast hebben we onze knieën al open gehaald aan koraal tijdens het snorkelen en zijn we al gebeten door een spin, wespachtige vlieg en muggen! De kwallensteken niet te vergeten.. Gelukkig zijn we tot op heden bedbugvrij gebleven!
Ons laatste dagje Panama is aangebroken! Om af te sluiten zijn we heerlijk uiteten geweest bij een restaurantje aan het water en hebben we ons (vermoedelijk laatste) Panama biertje gedronken! Op naar de Costa Ricaanse biertjes. Panama is goed geweest voor ons en dat hebben we voornamelijk te danken aan de te vriendelijke bevolking en de relaxte sfeer die er heerst.
Vamos a Costa Rica! Hasta luego!
Na de geweldige dag in Santa Catalina werden we na een iets te korte nacht (bestaande uit 4 uur) iets te brak wakker. We hadden een shuttle geregeld die ons naar Boquete zou brengen. Bij het reserveren werd ons een grote, comfortabele bus beloofd met zelfs wifi aan boord! In werkelijkheid was het een busje waarbij je met je knieën echt in je nek moest zitten. Dus we hebben tijdens de 6 uur durende busrit goed onze yoga oefeningen kunnen doen.
Het was wel 'vreemd' om in Boquete te zijn, het plaatsje waar Kris en Lisanne bijna een jaar geleden vermist raakten. Je denkt er toch over na hoe dat die meiden daar hebben doorgebracht en hoe bepaalde keuzes bepaalde gevolgen kunnen hebben. Heftig hoor! Wel een kleine kanttekening voor het journaal: je spreekt het niet uit als Boquet maar echt als BoquetE..
Boquete staat bekend om de mooie omgeving en de vele wandelroutes die er zijn. De eerste dag zijn we met een tour meegegaan in een jeep, waarbij de tourguide ons naar de mooiste plekjes mee nam die met de auto te bereiken zijn. De tweede dag zijn we niet met een tour maar op eigen gelegenheid naar the hidden waterfalls gegaan. Een leuke wandeling door de bossen, met duidelijke wandelpaden en bewegwijzering, zodat we langs de watervallen konden lopen. Waar een tour $30 per persoon kost, waren we nu $11 per persoon kwijt. Dat is best een verschilletje en al helemaal sinds we onszelf een daily budget hebben opgelegd aangezien het super makkelijk is om kei veel geld uit te geven! Verder hebben we in Boquete vooral heel erg gechilled! 's Morgens begonnen we altijd met het bakken van onze pancakes, overdag hebben we in central park in de zon (Marleen) en schaduw (Danique) gelegen, lekker op het terras gezeten, biertjes gedronken in de tuin van ons hostel en in de avond hebben we ultiem relaxed een filmpje gekeken (22 jumpstreet: een film waarin wijzelf de hoofdrollen spelen!).
Na 3 nachten in Boquete zijn we met openbaar vervoer door gereisd naar Bocas del Toro, een plaats aan de Caribische kust. In de bus zat een vrouwtje van een jaar of 80, een lengte van 1.50 meter en een enorm grote (enkel Spaanse) woordenschat, die het enorm leuk vond om nonstop tegen ons aan te praten. Schijnbaar was het lachwekkend want de rest van de mensen in de bus hadden erg veel lol. Gelukkig kwam er een man tussen het vrouwtje en ons in zitten, die vervolgens nog minimaal een uur naar de waterval aan woorden heeft moeten luisteren. Overigens, zijn respons bestond uit eens in het kwartier zijn hoofd schudden en verder doelloos voor zich uit staren. Wat we trouwens ook een keer hebben meegemaakt is dat er een meisje van een jaar of 2 zo erg onder de indruk was van ons "gringa's", dat haar vader haar open gevallen mond steeds weer dicht moest doen. Super schattig.
Het was super makkelijk om met het openbaar vervoer in Bocas del Toro te komen. De aansluitingen waren perfect gestroomlijnd (oprecht, hier kunnen de NS en ProRail nog iets van leren). Bocas is de meest toeristische plaats waar we tot nu toe zijn geweest. Heel veel backpackers, toeristen informatie punten, barretjes en restaurantjes. Maar dat heeft ook een reden! We zijn de eerste dag naar Red Frog beach gegaan, een prachtig strand op een nabij gelegen eiland. Eerder hadden we van andere backpackers gehoord dat er helemaal geen rode kikkers waren, dus toen een losgeslagen hippie ons vertelde dat de rode kikkers bij de lounge waren, dachten we dat ze paddo's had gebruikt. Achteraf bleken er wel rode kikkers aanwezig te zijn... Voortaan toch maar naar losgeslagen hippies luisteren! Maar we hebben ons goed vermaakt op ons ligbedje onder een rieten hutje, met een stralende zon en enorme golven op zee. Danique maakte Marleen eerst belachelijk met haar meegebrachte puzzelboekjes ("dat is alleen voor sufkutten") maar al snel zat ze zelf een sudoku te maken. Detail: het was een niveau 2 puzzel en ze kwam niet verder dan 3 cijfers invullen en niet omdat ze het niet meer leuk vond maar omdat ze niet verder kwam met de puzzel. Ach, eerlijk is eerlijk: onze hersenen zijn ook tijdelijk op non-actief gesteld want nadenken is hier echt niet nodig (de Panamanezen helpen je echt met álles).
Ook hier wil Danique even iets vertellen. Want Marleentje weet t weer zo te vertellen dat ik niet helemaal goed uit de verf kom. Maar over niet zo'n slimme dingen gesproken. Marleen heeft t gepresteerd om t domste wat ik ooit gehoord heb te vertellen. 2 dagen geleden zitten we op n bankje te genieten van het uitzicht en een lekkere muesli reep waarop mw de stilte onderbreekt met de opmerking. Ik wou dat ik n downie was. Want dan kon ik Johnny de mol ontmoeten en zou hij heel lief tegen mij zijn. Even serieus dat geloof je toch niet?! Daarnaast was t echt een belachelijk moeilijke puzzel..just saying..
De tweede dag zijn we met een tour meegegaan om naar het andere bekende strand te gaan hier, genaamd Starfish beach. Dit strand doet haar naam eer aan want er waren tijdens het snorkelen heeeel veel zeesterren te zien! Op de boot er naar toe zagen we om ons heen weer allemaal dolfijnen en dit keer hebben ze ook kunstjes voor ons gedaan, yeah! Ook mochten we deepboarden. Deepwhat?! Ja, deepboarden. Met een soort surfboard hang je aan een boot en dan kun je steeds onder water duiken. Super leuk! Kunnen we van onze bucketlist afstrepen (nadat we het snel aan onze bucketlist hadden toegevoegd). Voor de mensen die zich er geen voorstelling van kunnen maken: het staat op film! Mede mogelijk gemaakt door het Radboud aangezien de onderwatercamera leeg bleek te zijn. Maar de stonecharger uit het kerstpakket is nu al het beste kerstcadeau ooit! Verder heerst er op Starfish beach een heerlijke Caribische sfeer waaraan we best zouden kunnen wennen. Palmbomen met hangmatten, een mooi strand, blauw water en lekkere raggae muziek op de achtergrond.. Do we need to say more?! Best leuk om op zo'n moment berichtjes na te lezen waarin wordt beschreven dat het in Nederland treurig, regenachtig weer is, dat mensen op weg naar werk aan het stoeien zijn met hun paraplu enzovoort...
Maar om jullie tegemoet te komen... Het leven van een backpacker is echt niet altijd makkelijk hoor! We staan dagelijks voor enorme dilemma's. Gaan we links af of rechts af? Kopen we een 1.5 liter fles water of een fles van 5 liter? Wat zullen we waar gaan eten? Zijn de mensen die we leren kennen wel of niet aardig? Moet je springen voor een golf of is het niet nodig? Daarnaast hebben we onze knieën al open gehaald aan koraal tijdens het snorkelen en zijn we al gebeten door een spin, wespachtige vlieg en muggen! De kwallensteken niet te vergeten.. Gelukkig zijn we tot op heden bedbugvrij gebleven!
Ons laatste dagje Panama is aangebroken! Om af te sluiten zijn we heerlijk uiteten geweest bij een restaurantje aan het water en hebben we ons (vermoedelijk laatste) Panama biertje gedronken! Op naar de Costa Ricaanse biertjes. Panama is goed geweest voor ons en dat hebben we voornamelijk te danken aan de te vriendelijke bevolking en de relaxte sfeer die er heerst.
Vamos a Costa Rica! Hasta luego!
-
29 Maart 2015 - 09:22
Nic:
Heerlijk wakker worden zo met het lezen van jullie verhalen en avonturen. Wat maken jullie geweldig veel en mooie dingen mee. Zoals jullie het beschrijven lijkt het net of we er toch een beetje bij zijn (ipv hier in NL met regen) ;-). Maar gebeten Door een spin??? Iell idd niet makkelijk voor jullie daar ... :-). Enjoy life there en goede reis verder nog xx -
29 Maart 2015 - 14:07
Charlotte :
Haha Matty, hilarisch die opmerking over Johnny! Ik vind hem juist heel cool en goed bedacht ;-). T bewijst wel weer dat je op reis echt je gedachten op nul kan zetten en dan komen de meest originele dingen naar boven. Have fun in Costa Rica en goede reis! Leuk dat jullie ons zo goed op de hoogte houden van alles :-) -
29 Maart 2015 - 15:11
AnnA:
Idd, het leven van een backpacker is hartstikke moeilijk..... Hier in Nederland zijn de keuzes veel eenvoudiger...............geniet maar, lieve groet AnnA -
29 Maart 2015 - 15:47
Stefan:
Mooi verslag.
Je bent ook een beetje downie Marleen. Zal je opgeven bij RTL! -
29 Maart 2015 - 16:40
Ellen:
Hilarisch jullie verhalen! I like! -
30 Maart 2015 - 03:15
Nele:
Hahaha! En ze meent het nog ook! Ach ja je hebt altijd nog je eigen johny Marleen ;-) op nog meer pret in costa rica! -
14 April 2015 - 17:47
Sandra :
Ff bijlezen hoor!
Hahah omg sis, wil je een downtje zijn? -
14 April 2015 - 17:49
Sandra:
He potverdorie.. mn halve reactie weg :-( -
21 April 2015 - 10:32
Anouk A La Noukie:
Love it!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
