Panama City

Buenos días!

Daantje heeft het chagrijnigloos gehaald! Zonder problemen, zonder films en zelfs zonder slaap.. Maar ja, we hadden andere dilemma's aan ons hoofd! Want wat zouden jullie kiezen..: nooit meer iets anders eten dan frikandel speciaal of jezelf voor altijd moeten wassen met krakworstensap?! De altijd vriendelijke stewardess lastig vallen met vragen of we mogen kijken in hun slaapcabines... Stoelen van de mensen voor je die in slaap gevallen zijn stiekem proberen weer in de zitstand te manoeuvreren.. Juistem, time flies when you're having fun! Maar we hebben ook een traantje gelaten omdat we een besefmomentje hadden dat we heel veel lieve familie en vrienden voor 3.5 maand gaan achterlaten. Iedereen bedankt voor de lieve berichtjes, kaartjes, foto's en cadeautjes... Love you!

Eenmaal in Panama City aangekomen werden we door taxi chauffeur Ariel naar ons hostel gebracht. Letterlijk het enige dat we geboekt hadden in Nederland. Bleek achteraf 0,0 nut te hebben gehad aangezien het hostel in handen bleek te zijn van een drugskartel. Dus helaas pindakaas: gesloten. Gelukkig wist Ariel een ander hotel! Backpacken is daardoor "verplicht" veranderd in flashpacken, maar je moet wat wanneer je aankomt en je slaapplaats zojuist door de policia opgedoekt is, toch?!

We hebben airco, een rooftop zwembad, ontbijt met papaya die niet naar babykots smaakt en een telefoongids om onze huisdieren mee te aaien. Top! We hebben nu twee super leuke dagen in Panama City gehad. Met de super toeristische hop on hop off bus hebben we de stad verkend. Panama kanaal: check. Oude stadscentrum: check. Haren in één grote klit: check! Even zonder gein: beetje saai was het Panamakanaal wel, maar de achterliggende gedachte is wel cool! Enorme vrachtschepen hoeven dus niet meer om Zuid Amerika heen te varen, maar hebben nu een short cut!

Daarnaast hebben we vooral heel erg genoten van het lekkere weer (33 graadjes warm!) en de vriendelijkheid van de Panamezen. Vooral het mannelijke geslacht is uiterst vriendelijk naar ons: twee blanke (de één wat blanker dan de ander, maar goed) meisjes! Het geknipoog, de lieve woordjes en de smakeloze kusgeluidjes wennen snel! Het is inmiddels bijna beledigend wanneer we niet aangekeken, nagekeken of uitgecheckt worden.

Maar we hebben ook de tijd om ons Spaans bij te spijkeren. Het lukt ons al heeeel erg goed om drankjes te bestellen (dos cerveza, por favor!). Zodra er terug wordt gepraat, wordt het iets lastiger maar al met al zijn we muchos trotsos op onszelf! En we zijn ook muchos trotsos op de Panamanezen die op St. Patricksday het leuk vonden om ons het een en ander bij te brengen in het Spaans (in ruil voor les in Engels), onder het genot van een lekkere groene cerveza.

Verder hebben we de perfecte taakverdeling inmiddels ontdekt. Marleen gaat een uurtje hardlopen en Danique gaat dingen regelen. Fair enough, right?! Ohja, ook zijn we nu al intens gelukkig met onze selfie stick. Foto's volgen in Nederland!

We hebben besloten San Blas over te slaan.. Met pijn in ons hart! Alleen we moeten keuzes maken en de keuze is reuze! En ons budget is toch net iets minder reuze. Dus we vertrekken morgen (als echte backpackers met de metro en bus) naar El Valle.

Adios amigos!